Οι Εβραίοι πιστεύουν ότι εδώ δημιουργήθηκε ο κόσμος και τελικά θα τελειώσει. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι από εδώ ο Προφήτης Μωάμεθ ανέβηκε στον ουρανό στο Mi'raj. Χριστιανοί, Εβραίοι και Μουσουλμάνοι πιστεύουν όλοι ότι ο Προφήτης Αβραάμ στάθηκε έτοιμος να θυσιάσει το γιο του για να αποδείξει στον Θεό. Αρχικά ο χώρος των πρώτων και δεύτερων ναών των Ισραηλιτών και τώρα ο τόπος κατοικίας του θόλου του βράχου, ο Haram al-Sharif είναι ένας τόπος βαθιάς πίστης και θρησκευτικής σημασίας. Έχει αγωνιστεί κατά τη διάρκεια των αιώνων, και σήμερα παραμένει ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα οικόπεδα της γης καθώς και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ορόσημα στον κόσμο.
Οι τοίχοι του περιβλήματος
Οι τοίχοι που περικλείουν το Haram al-Sharif φτάνουν στο υψηλότερο σημείο τους (65 μέτρα) στη νοτιοανατολική γωνία, όπου υπάρχει μια σαφής εικόνα των τεράστιων τεμαχίων της ντυμένης πέτρας των Ηροδικών τειχών και των υπερκείμενων σειρών μικρότερων λίθων αργότερα αποκαταστάσεις. Επτά πύλες οδηγούν στο βουνό και τα πέντε πιο σημαντικά σημεία ενδιαφέροντος είναι το Bab al-Magharibeh (η μόνη πύλη μη μουσουλμάνων μπορεί να εισέλθει, αν και μπορείτε να φύγετε από οποιοδήποτε από αυτά), Chain Gate (Bab es-Silsileh), η Πύλη των Εμπορικών Βαμβάκι (Bab al-Qattanin) με την σταλακτιωτική δίοδο, η Πύλη του Σιδήρου (Bab el-Hadid) και η Πύλη του Κατόχου (Bab en-Nazir). Στα δυτικά και βόρεια τείχη υπάρχουν τέσσερις μιναρέδες με μια σειρά ημερομηνιών κατασκευής: στη νοτιοδυτική γωνία (1278, άλλαξε το 1622), πάνω από το Bab es-Silsileh (1329), στη βορειοδυτική γωνία (1297), και - το νεότερο τέσσερα - στο βόρειο τοίχο (1937).
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα τουριστικά αξιοθέατα των τειχών είναι η χρυσαφένια Χρυσή Πύλη, μια διπλή πύλη μέσω της οποίας η εβραϊκή παράδοση δηλώνει ότι ο Μεσσίας θα εισέλθει στην πόλη την ημέρα της τελευταίας κρίσης. Κατά συνέπεια - και αναμφισβήτητα και με στρατηγικές σκέψεις στο μυαλό - οι Άραβες περιχώρησαν και τις δύο πύλες και για το καλό έθεσαν ένα νεκροταφείο έξω από τους τοίχους εδώ.
Πλατφόρμα Ναού
Ο χώρος του πρώτου ναού του Σολομώντος είναι πλέον ένας ευρύχωρος χώρος. Η δυτική πλευρά διαθέτει μερικά arcaded κτίρια εποχής Mameluke. Ανάμεσα στις πύλες του Bab al-Qattanin και του Bab el-Hadid υπάρχουν αρκετοί τάφοι, συμπεριλαμβανομένου του Sharif Hussein I Ibn Ali (1851-1931), ηγέτης της Αραβικής εξέγερσης του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου. Στη νοτιοανατολική γωνία, μια πτώση από σκαλοπάτια οδηγεί στα λεγόμενα Σταμίλια του Σολομώντα (συνήθως κλειστά), μια σειρά από θαλάμους που χτίστηκε από τον Ηρώδη τον Μέγα, όπου οι μεταγενέστεροι σταυροφόροι πρόσδεσαν τα ζώα τους.
Τα βήματα που οδηγούν στην κεντρική πλατφόρμα, όπου κάθεται ο Θόλος του Βράχου, περνούν από όμορφους τοξωτούς κίονες που χρονολογούνται από την περίοδο Μαμελούκε. Οι μουσουλμάνοι αποκαλούν αυτές τις "Κλίμακες", καθώς πιστεύουν ότι οι κλίμακες που χρησιμοποιούνται για να ζυγίσουν τις ψυχές των ανθρώπων θα κρεμαστούν από εδώ στην Ημέρα της Κρίσης.
Τζαμί Al-Aqsa
Το Τζαμί Al-Aqsa ("Το πιο μακρινό τζαμί") παίρνει το όνομά του από το ταξίδι στον ουρανό του Προφήτη Μωάμεθ (γνωστό ως al-Isra wal Mi'raj ή "νυχτερινό ταξίδι" από μουσουλμάνους) στο οποίο ταξίδεψε από τη Μέκκα στο πιο μακρινό τζαμί πριν ανέβει στον ουρανό. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι το τζαμί βρίσκεται στην αγορά του εβραϊκού ναού του Ναού. Το αρχικό τέμενος χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Umayyad Caliph Al-Walid I (705-715 μ.Χ.) και ορισμένοι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι οι οικοδόμοι επικαλύπτουν μια βασιλική της βυζαντινής εποχής στην κατασκευή, αν και υπάρχει διαφωνία γι 'αυτό. Όταν οι Σταυροφόροι έφτασαν στην Ιερουσαλήμ, αποφάσισαν ότι το τζαμί ήταν ο αληθινός χώρος για το Ναό του Σολομώντα.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η Al-Aqsa έχει εκτεταμένα αποκατασταθεί και ανακαινιστεί, και πιο πρόσφατα μεταξύ 1938 και 1943, όταν εγκαταστάθηκαν στήλες λευκού μαρμάρου Carrara, που προμήθευσε ο Μουσολίνι και δημιουργήθηκε νέα οροφή σε βάρος του βασιλιά Farouk της Αιγύπτου. Το 1967, καταστράφηκε από πυρκαγιά και το 1969, μια πυρκαγιά που σκόπιμα ξεκίνησε ένας Αυστραλός χριστιανός, κατέστρεψε μερικές από τις ανεκτίμητες εσωτερικές λεπτομέρειες του 12ου αιώνα. Παρόλα αυτά, το εσωτερικό των επτά επιφανειών είναι εντυπωσιακό και είναι το σπίτι ενός εντυπωσιακού και περίτεχνα σκαλισμένου μιχράμπ (εξειδικευμένη θέση προσευχής). Έξω από το μπροστινό μέρος του Al-Aqsa είναι το El-Kas σιντριβάνι για την πλύση, που ανεγέρθηκε από το Mamluk Sultan Qaitbay το 1455.
Θόλος των κτιρίων Rock Platform
Στην ανατολική πλευρά του Dome of the Rock βρίσκεται ένα μικρό κυκλικό κτιστό κτήριο, γνωστό ως θόλος της αλυσίδας, το οποίο ονομάζεται έτσι επειδή λέγεται ότι ο Σολομών έχει κρεμάσει μια αλυσίδα πάνω από τον τόπο κρίσης του πατέρα του, από τον οποίο θα έπεφτε ένας σύνδεσμος, η κρίση ορκίστηκε ψευδές όρκο. Το μεγάλο mihrab ( κόγχη προσευχής), που σηματοδοτεί την κατεύθυνση της Μέκκας, χρονολογείται από τον 13ο αιώνα.
Στη βορειοδυτική γωνία της ανυψωμένης πλατφόρμας είναι ο θόλος της Αναλήψεως, χτισμένος στο σημείο όπου, σύμφωνα με τη μουσουλμανική πίστη, ο Προφήτης Μωάμεθ προσευχόταν πριν την ανάβαση στον ουρανό. Στη βορειοδυτική γωνία, μπροστά από την σκάλα βρίσκονται ο θόλος του Αγίου Γεωργίου και ο θόλος των πνευμάτων, που χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα.
Θόλος του βράχου
Το κύριο αξιοθέατο αξιοθέατων στην πλατφόρμα είναι φυσικά ο θόλος του ίδιου του Rock. Οι μη μουσουλμάνοι δεν μπορούν να μπουν, αλλά η πρόσοψη είναι όμορφη. Χτισμένο πάνω από τον τόπο όπου οι Εβραίοι πιστεύουν ότι ο Αβραάμ προετοίμασε να θυσιάσει τον Ισαάκ, και οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Προφήτης Μωάμεθ άρχισε την άνοδό του στον ουρανό, ο Θόλος του Βράχου (Qubbet el-Sakhra) είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσουλμανικά μνημεία. Χτίστηκε από τον Abd al-Malik (685-705), τον πέμπτο Umayyad Caliph. Η οκταγωνική δομή, με ψηλό τρούλο, καθιερώνει τον ιερό βράχο του Μόρια. Το εντυπωσιακό αποτέλεσμα του Dome of the Rock προέρχεται από το συνδυασμό των λεπτών αναλογιών και της πολυτελείας διακόσμησης με ένα προφανώς απλό αρχικό σχέδιο που αποτελείται από τρία ομόκεντρα στοιχεία. Γύρω από το βράχο είναι ένας δακτύλιος από πύλες και στήλες που στηρίζουν τον θόλο. ένα ευρύ περιπατητικό διαχωρίζει αυτόν τον δακτύλιο από ένα οκτάγωνο, που επίσης σχηματίζεται από πύλες και κολόνες, και αυτό με τη σειρά του χωρίζεται από τα οκταγωνικά εξωτερικά τοιχώματα από ένα στενό περιπατητικό.
Τέσσερις πόρτες, επενδεδυμένες με χαλκό από το Qaitbay (1468-96), οδηγούν στο εσωτερικό, το οποίο δυστυχώς είναι εκτός ορίων για τους μη μουσουλμάνους. Στο κέντρο της εσωτερικής ροτόντα βρίσκεται το Es-Sakhra, ο Άγιος Βράχος, πάνω από το οποίο μπορεί να έμεινε το ιερό βωμό για ολοκαυτώματα. Ακριβώς κάτω από 18 μέτρα μήκους κατά 13, 25 μέτρα απέναντι, περιβάλλεται από μια μάσκα που εγκαταστάθηκε από τους Σταυροφόρους τον 12ο αιώνα για να εμποδίσει τους συλλέκτες λειψάνων να σπάσουν κομμάτια της πέτρας. Κάτω από τον βράχο είναι μια σπηλιά, γνωστή στους μουσουλμάνους ως Bir al-Arwah ("Καλάδες των Ψυχών"), όπου πιστεύεται ότι οι ψυχές των νεκρών συγκεντρώνονται για να προσευχηθούν.
Συμβουλές και τακτικές: Πώς να αξιοποιήσετε στο έπακρο την επίσκεψή σας στο Haram al-Sharif
- Από την Κεντρική Ιερουσαλήμ, το Egged Bus No. 38A τρέχει από την οδό King George V μέσω της εβραϊκής συνοικίας και του West Wall Plaza και των σχετικών τουριστικών αξιοθέατων.
- Αν περπατάτε από την Κεντρική Ιερουσαλήμ, η Jaffa Gate είναι η κοντινότερη προσέγγιση στην Παλιά Πόλη.
Ιστορία
Για εκείνους της εβραϊκής πίστης, ο Όρος του Ναού είναι ο τόπος όπου ο κόσμος άρχισε, με τον Θεό να αναδεικνύει τη γη, τον Αδάμ και την Εύα από τον θεμέλιο λίθο του όρους Μόρια. Ήταν στην ίδια αυτή πέτρα που ο Προφήτης Αβραάμ σηματοδότησε την αφοσίωσή του στον Θεό συμφωνώντας να θυσιάσει τον γιο του. Ο πρώτος ναός που χτίστηκε σε αυτό το σημείο κατασκευάστηκε από τον βασιλιά Σολομώντα με την Κιβωτό της Διαθήκης αποθηκευμένη μέσα. Ο πρώτος ναός καταστράφηκε εντελώς από τον Ναβουχοδονόσορ το 586 π.Χ. Αργότερα χτίστηκε ένας Δεύτερος Ναός, ο οποίος καταστράφηκε από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ.
Πριν οι Μουσουλμάνοι κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ, η πόλη κρατήθηκε από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός αφιέρωσε μια εκκλησία στη Μητέρα του Θεού στον τόπο του Ναού Όρους.
Αφού οι μουσουλμανικοί στρατοί κατέκτησαν την Ιερουσαλήμ το 638 μ.Χ., ο Caliph Omar επισκέφθηκε την πόλη. Απλά ντυμένος και συνοδευόμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Σωφρόνιο, μπήκε στον περίβολο του Ναού και είπε μια προσευχή στον βράχο του Αβραάμ, την οποία οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ήταν η περιοχή από την οποία ο Προφήτης Μωάμεθ ανέβηκε στον ουρανό.
Η λαμπρή περίοδος των χαλιφωνίων της Umayyad, η πρωτεύουσα της οποίας βρισκόταν στη Δαμασκό, είδε την ανέγερση στην πλατεία του ναού των δύο κτηρίων που έχουν γίνει ορόσημα και εμβλήματα της Ιερουσαλήμ - ο θόλος του βράχου, που χτίστηκε πάνω από το βράχο της Moria από τον Abd el -Malik το 687-691, και το τζαμί Al-Aqsa από τον γιο του El-Walid I (705-715).
Η περίοδος της μουσουλμανικής κυριαρχίας στο όρος Όρος διακόπτεται από τον ερχομό των Σταυροφόρων, οι οποίοι κράτησαν την Ιερουσαλήμ από το 1099 έως το 1187 και λεηλατούσαν τον Τρούλο του Βράχου και το Τζαμί El-Aqsa (λιγότερο γενναιόδωρο από τον Χαλίφ Ομάρ, ο οποίος είχε διασώσει την εκκλησία του Αγίου Τάφου). Οι πρώτοι βασιλιάδες της Ιερουσαλήμ κατοικούσαν στο τζαμί Al-Aqsa, αλλά αργότερα έφτασαν στο Τάγμα του Ναού (που ιδρύθηκε το 1149), το οποίο πήρε το όνομά του από το Templum Salomonis (Al-Aqsa) και το Templum Domini (Dome of the Rock) . Μετά την ανακατάληψη της Ιερουσαλήμ για το Ισλάμ από τον Σαλαντίν το 1187, υπήρχαν πολλά ακόμα κτίρια στην πλατφόρμα του Ναού, ιδιαίτερα από τους Μαμελούκες.
