Το μεγαλύτερο ιστορικό τουριστικό αξιοθέατο της Τυνησίας είναι το μαμούθ, το χρυσαφένιο αμφιθέατρο του Ελ Ντμίμ, που ήταν η σκηνή για αιματηρές μάχες κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής εποχής. Ακόμη και για τους ταξιδιώτες στην Τυνησία που είναι κυρίως εδώ για διακοπές για ήλιο και θάλασσα, αυτό το μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, στα μισά του δρόμου μεταξύ Sousse και Sfax, είναι ένα must-do. Η θέση του αμφιθεάτρου, που υψώνεται πάνω στην επίπεδη, άγρια ​​ύπαιθρο, προσθέτει στη δραματική έκκλησή του. Περνώντας μέσα από τις στοές του και στη συνέχεια περιπλανιζόμενος κάτω από τα υπόγεια περάσματα και τα κελιά κάτω από την αρένα επιτρέπει στους επισκέπτες μια αξιοσημείωτη αίσθηση όχι μόνο της χρήσης αυτής της δομής, αλλά και της δύναμης που η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κάποτε συγκρατούσε σε αυτή τη γη.

Ιστορία

Το El Djem εγκαταστάθηκε από τον 3ο αιώνα π.Χ., όταν υπήρχε ένας οικισμός Punic εδώ, αλλά άρχισε να κερδίζει το ενδιαφέρον του μόνο αφού ο Caesar ίδρυσε την πόλη Thysdrus σε αυτό το site το 46 π.Χ. Ο Thysdrus βρισκόταν μέσα σε μια μεγάλη περιοχή καλλιέργειας ελιάς και, δεδομένου ότι το ελαιόλαδο ήταν μεγάλη ζήτηση στη Ρώμη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η πόλη ευημερούσε γρήγορα να γίνει το κορυφαίο ελαιοκομικό κέντρο της Βόρειας Αφρικής. Με πληθυσμό μεταξύ 20.000 και 30.000, η ​​πόλη συγκέντρωσε τεράστιο πλούτο, πολλά από τα οποία - όπως και σε άλλες ρωμαϊκές πόλεις - δαπανήθηκαν για την ανέγερση δημόσιων κτιρίων και ιδιωτικών κατοικιών.

Το αμφιθέατρο, που ξεκίνησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ., σχεδιάστηκε για να αποτελέσει σύμβολο αυτής της ευημερίας. Όμως, ενώ ήταν ακόμα υπό κατασκευή, η παρακμή του Thysdrus τέθηκε με μια επανεισαγωγή ενός φόρου στο ελαιόλαδο το 238 μ.Χ. Ο φόρος προκάλεσε μια εξέγερση, η οποία εξαπλώθηκε μέσω της Τυνησίας. Μια μεγάλη ομάδα ιδιοκτητών γης, με τη βοήθεια των ανήλικων (ένα είδος εκπαιδευτικού σώματος αξιωματικών ή πολιτοφυλακής), δολοφόνησε τον αυτοκρατορικό διαμεσολαβητή, τον επικεφαλής οικονομικό αξιωματούχο της επαρχίας, και κήρυξε έναν 80χρονο πρόκον, Γόρντιαν, ως αυτοκράτορας. Η άνοδος καταπιέστηκε και η πόλη απολύθηκε, με τον Thysdrus να μην αναρρώνει ποτέ από αυτό το χτύπημα.

Αργότερα, το αμφιθέατρο μετατράπηκε σε φρούριο και το 699 μ.Χ. χρησίμευσε ως καταφύγιο για τον ηγέτη των Βερβερίνων Ελ Καχίνα κατά τη διάρκεια της πάλης του εναντίον των αραβικών εισβολέων. Μετά τη νίκη τους, η πόλη εγκαταλείφθηκε και η περιοχή ανακατασκευάστηκε μόνο κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας της Γαλλίας.

Το Αμφιθέατρο

Το ισχυρό αμφιθέατρο του El Djem είναι το τέταρτο μεγαλύτερο στο ρωμαϊκό κόσμο, που έρχεται μόνο μετά το Κολοσσαίο της Ρώμης. το αμφιθέατρο Pozzuoli κοντά στη Νάπολη. και εκείνη στην Καρχηδόνα, της οποίας ελάχιστα επιβιώνει. Το κολοσσιαίο του μέγεθος και η άψογη συντήρηση του έδωσαν το ψευδώνυμο το Αφρικανικό Κολοσσαίο.

Οβάλ σε σχήμα, το αμφιθέατρο έχει μήκος 149 μέτρα και 122 μέτρα (σε σύγκριση με το Κολοσσαίο της Ρώμης, το οποίο μετρά 188 μέτρα με 156 μέτρα). Έχει επίσης εντυπωσιακό ύψος (40 μέτρα), το οποίο θα αυξανόταν ακόμη περισσότερο από τα πανιά του καμβά (vela) που προστατεύουν το ακροατήριο από τον ήλιο.

Παρείχε καθίσματα για περισσότερους από 30.000 θεατές (σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις 60.000), οι οποίοι παρακολούθησαν τα αθλητικά γεγονότα, τους αιματηρούς μονομάχους και τις σφαγές των εγκληματιών από τα άγρια ​​ζώα που διοργανώθηκαν στην αρένα. Ήταν επομένως πολύ μεγάλη για μια πόλη του μεγέθους του Thysdrus και προφανώς προοριζόταν ως επίδειξη της εξουσίας και της ευημερίας της πόλης.

Παρόλο που το αμφιθέατρο χρησιμοποιήθηκε για αιώνες ως λατομείο οικοδομικής πέτρας, κατάφερε να επιβιώσει αιώνες καλύτερα διατηρημένο από το Κολοσσαίο της Ρώμης. Μόνο τα δύο τρίτα του κυκλώματος των τειχών με τις τρεις ιστορίες των στοών έχουν επιβιώσει. Η βορειοδυτική πλευρά ανατινάχτηκε το 1695 σύμφωνα με τις εντολές του Οθωμανικού Μπέη για να αποφευχθεί η χρήση του ως οχυρό από τους αντάρτες του Berber, οι οποίοι συχνά είχαν εδραιωθεί μέσα στα τείχη του.

Κάθε μία από τις τρεις ιστορίες είχε αρχικά 30 καμάρες, από τις οποίες παραμένουν συνολικά 68. Λίγα από τα επίπεδα καθισμάτων στο εσωτερικό, αλλά κάτω από την αρένα (η οποία μετρά 65 μέτρα με 37 μέτρα), οι επισκέπτες μπορούν να δουν δύο διασταυρώσεις υπόγειες διόδους (που ανασκάφηκαν το 1908) μέσω των οποίων εισήλθαν στην αρένα τα άγρια ​​ζώα και τα θύματά τους. Από τις δύο πλευρές υπήρχαν κλουβιά για τα ζώα και τα κύτταρα για τους φυλακισμένους. Στην είσοδο υπάρχει πτήση με σκαλοπάτια που οδηγούν στις ανώτερες βαθμίδες των στοών, από τις οποίες υπάρχει καλή θέα στο αμφιθέατρο και στην πόλη.

El Djem Αρχαιολογικό Μουσείο

Παρόλο που το αμφιθέατρο είναι το κύριο σημείο ενδιαφέροντος, έξω από το κέντρο της πόλης El Djem (στο δρόμο προς τη Σφαξ), το El Djem Archaeological Museum αποτελεί αξιόλογο add-on για μια επίσκεψη. Το μουσείο περιλαμβάνει επιδείξεις ρωμαϊκών αντικειμένων (λαμπτήρες πετρελαίου, νομίσματα, γλάστρες από τερακότα) και μια σειρά από ωραία ψηφιδωτά με γεωμετρικά, φυτικά και ζωικά διακοσμητικά στοιχεία τα οποία έχουν βρεθεί στην περιοχή και έχουν κοσμήσει κάποτε τις βίλες των πλούσιων ρωμαϊκών γαιοκτημόνων. Ορισμένα άλλα ψηφιδωτά που έχουν ανασκαφεί στην περιοχή El Djem εμφανίζονται στο μουσείο Bardo της Τύνιδας.

El Djem Αρχαιολογικός χώρος

Αμέσως πέρα ​​από το μουσείο βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος El Djem, όπου ανασκάφηκαν τα ψηφιδωτά στο μουσείο. Μερικά μωσαϊκά έχουν μείνει επί τόπου. Συγκεκριμένα, το σπίτι του Peacock (Maison du Paon) και το σπίτι της Sollertiana έχουν και τα δύο υπέροχα ψηφιδωτά που βρίσκονται ακόμα στο πάτωμα. Στην απέναντι πλευρά του δρόμου, πέρα ​​από το σιδηρόδρομο, είναι ένα μικρό αμφιθέατρο που χρονολογείται από τον 1ο αιώνα π.Χ. Ανάμεσα στα δύο αμφιθέατρα υπάρχουν περισσότερα υπολείμματα του αρχαίου Θύδρου, με υπολείμματα μεγάλων βιλών και συγκρότημα λουτρών.