Η περιοχή της Μασαδιά της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εβραϊκή ιστορία και είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά αξιοθέατα της επίσκεψης στην περιοχή της Νεκράς Θάλασσας. Εδώ έγινε η πολιορκία της Μασάδα, όταν οι Ζηλωτές έλαβαν την τελευταία τους στάση εναντίον των Ρωμαίων και αυτοκτόνησαν αντί να επιτρέψουν στη Ρώμη να τους πάρουν ως φυλακισμένους. Ελάτε εδώ για να εξερευνήσετε τα απίστευτα ερείπια στην κορυφή του ψηλού βουνού και να δείτε τα πανοράματα που κόβουν την ανάσα στη Νεκρά Θάλασσα. Κορυφή της λίστας με τα πράγματα που πρέπει να κάνετε πρέπει να βλέπετε την ανατολή του ηλίου εδώ. Το πρωινό ξυπνάει αξίζει τον κόπο για τις απόψεις από τη σύνοδο κορυφής.
1. Μουσείο Μασάντα
Για τη μείωση της σημασίας της Masada, μην παραλείψετε αυτό το μουσείο στο κέντρο επισκέψεων του Masada . Περιέχει μια συναρπαστική συλλογή αντικειμένων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των αρχαιολογικών ανασκαφών εδώ και πραγματικά φέρνει στη ζωή αυτή την ιστορία του οχυρού. Ακόμη και εκείνοι που έχουν περιορισμένο μόνο χρόνο στο χώρο θα πρέπει να προσπαθήσουν να το εγκαταστήσουν στο μουσείο κατά την έναρξη της επίσκεψής τους, καθώς το υπόβαθρο που παρέχεται στο χώρο της Masada στην εβραϊκή ιστορία θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα τον ιστότοπο. Ένας οδηγός ήχου περιλαμβάνεται στην τιμή εισόδου.
2. Διαδρομές στη Σύνοδο Κορυφής
Υπάρχουν τρεις τρόποι για να φτάσετε στη σύνοδο κορυφής. Εάν δεν θέλετε να περπατήσετε, τότε το τελεφερίκ είναι η επιλογή σας, αφήνοντας κάθε 10 λεπτά από το κέντρο του επισκέπτη και προσφέροντας θέα στα πουλιά μέσα από την εξοχή. Για το ενεργό, υπάρχουν δύο άλλοι τρόποι στην κορυφή. Εκείνοι που θέλουν απλά ένα μικρό περίπατο μπορούν να πάρουν το Ramp Trail (από τη δυτική πλευρά του βουνού) και όσοι θέλουν την πλήρη εμπειρία μπορούν να περάσουν το Trail Snake (από το κέντρο του επισκέπτη), το οποίο χρειάζεται περίπου μία ώρα για πεζοπορία υπέροχη θέα σε όλη τη διαδρομή προς τα πάνω.
3. Βόρειο Παλάτι
Στο βόρειο άκρο του οροπεδίου είναι το μνημειώδες βόρειο παλάτι του Ηρώδη, μια τολμηρή δομή σε τρία επίπεδα. Το ανώτατο τμήμα, με τα διαμερίσματα του Ηρώδη, καταλήγει σε ένα ημικύκλιο από το οποίο υπάρχει μια άποψη για τις δύο χαμηλότερες βεράντες που φτάνουν σε μια σύγχρονη πτήση βημάτων στη δυτική πλευρά. Κατά την κατηφόρα, στο βράχο βλέπουν δεξαμενές για νερό. Στη μεσαία βεράντα (20 μέτρα χαμηλότερα), που κατέληξαν οι αρχαιολόγοι, σχεδιάστηκε για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς αναψυχής και χαλάρωσης, υπάρχουν δύο ομόκεντροι δακτύλιοι τοίχων. Δεκατέσσερα μέτρα χαμηλότερα είναι η τετράγωνη κάτω βεράντα, ένα περιστύλιο (αυλή που περιβάλλεται από κίονες) με κυματιστές κορινθιακές κολώνες που στέκονται σε έναν τοίχο που είναι γεμάτος ζωγραφισμένο γύψο.
4. Λουτρά
Νότια του Βόρειου Παλατιού είναι ένα λουτρό. Μια αυλή που περιβάλλεται από τρεις πλευρές με κολώνες οδηγεί σε αποδυτήριο (apodyterium), το οποίο είναι στρωμένο με ασπρόμαυρα τριγωνικά πλακάκια. Ακολουθώντας αυτό είναι το tepidarium (ζεστό δωμάτιο), επίσης με ένα δάπεδο πλακάκι? το ψυγείο (ψυχρό λουτρό). και το caldarium (ζεστό μπάνιο). Το caldarium, το οποίο έχει διατηρήσει το υποκεφάλαιο του (υποδαπέδιο σύστημα θέρμανσης), είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Οι μικρές αποβάθρες του θυγατρικού, περισσότεροι από 200, στήριζαν αρχικά ένα μωσαϊκό πεζοδρόμιο. Από την οροφή των λουτρών υπάρχει μια καλή θέα ολόκληρου του φρουρίου. Νοτιοδυτικά από τα λουτρά είναι ένα κτίριο, το οποίο πιστεύεται ότι στεγάζει τα γραφεία και τα γραφεία του Ηρώδη. Περιέχει ένα τελετουργικό λουτρό (mikveh) που κατασκευάστηκε από τους Ζηλωτές μεταξύ 66 και 73 μ.Χ.
5. Συναγωγή
Ενάντια στα φρουριακά τείχη της Masada, οι εκσκαφείς βρήκαν τα ερείπια μιας από τις παλαιότερες συναγωγές στον κόσμο και μοναδικές που χρονολογούνται από την περίοδο του ναού. Η αρχική οροφή βρισκόταν σε κίονες και, κατά την εποχή του Ηρώδη, το κτίριο θα χωριζόταν σε δύο μέρη από έναν τοίχο. Οι Ζηλωτές άλλαξαν τη δομή και εγκατέστησαν πέτρινους πάγκους. Κατά τη διάρκεια του αρχαιολογικού έργου βρέθηκαν εδώ κάποιες κύλινδροι, οι οποίες σήμερα κρατούνται στο Μουσείο Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ.
6. Βυζαντινή εκκλησία
Νοτιοανατολικά από τη θέση των συναγωγών είναι ένα άλλο μεγάλο συγκρότημα κτιρίων, με τα σημαντικότερα να είναι τα μερικώς διατηρημένα ερείπια μιας εκκλησίας που χτίστηκαν από βυζαντινούς μοναχούς που έζησαν στο οροπέδιο κατά τον 5ο αιώνα. Η εκκλησία εισέρχεται μέσω βεράντας ή προθαλάμου. Η αψίδα, στο ανατολικό άκρο, έχει μια κοιλότητα στο πάτωμα, που μπορεί να έχει φιλοξενήσει λείψανα. Στη βόρεια πλευρά του ναού βρίσκεται ένα (μερικώς διατηρημένο) ψηφιδωτό πεζοδρόμιο με παραστάσεις φυτών και φρούτων.
7. Δυτικό Παλάτι
Στο νότιο άκρο του οροπεδίου βρίσκεται ένας από τους πύργους της Δυτικής Πύλης (απέναντι από τη ρωμαϊκή ράμπα) και το μεγάλο δυτικό ανάκτορο. Εδώ, μπορείτε να δείτε πώς οι Ζηλωτές άλλαξαν το κτίριο για να παρέχουν καταλύματα και να κατασκευάσουν μια άλλη mikveh στα νοτιοανατολικά. Ενώ το Βόρειο Παλάτι ήταν η ιδιωτική κατοικία του Ηρώδη, το Δυτικό Παλάτι, το οποίο καλύπτει έκταση περίπου 4.000 τετραγωνικών μέτρων, ήταν η επίσημη κατοικία του. Τα βόρεια και δυτικά φτερά περιείχαν εσωτερικά και διοικητικά γραφεία καθώς και καταλύματα για υπαλλήλους και υπαλλήλους. Στη νότια πτέρυγα, ήταν τα κατοικημένα και κρατικά διαμερίσματα του βασιλιά. Σε ένα δωμάτιο, προφανώς αίθουσα ακροατηρίων, οι εκσκαφείς βρήκαν ένα καλά διατηρημένο ψηφιδωτό πεζοδρόμιο, το παλαιότερο που ανακαλύφθηκε ποτέ στο Ισραήλ και στα Παλαιστινιακά Εδάφη, με γεωμετρικά σχέδια και φυτικά μοτίβα με φύλλα αμπέλου και σύκου και κλαδιά ελιάς. Σε διάφορα σημεία, όπου το πεζοδρόμιο έχει καταστραφεί, μπορείτε να δείτε τις οδηγίες που χρησιμοποιούνται για την τοποθέτηση του ψηφιδωτού. Νοτιοδυτικά του Δυτικού Παλατιού είναι ένα κολομπάριο, μια κυκλική δομή που χρονολογείται από τον καιρό του Ηρώδη με πολυάριθμες κόγχες για στάχτες, πιθανώς να στεγάσει τα ερείπια των μη Εβραίων μελών της φρουράς του Ηρώδη.
Πηγαίνοντας νότια από το κολλομπάρι, περνάτε δύο μεγάλες ανοιχτές δεξαμενές και έρχεστε στο Νότιο περίβολο στο νότιο άκρο του οροπεδίου. Κατά την επιστροφή κατά μήκος των ανατολικών τειχών υπάρχει μια τρίτη mikveh (στη Νότια Πύλη), μια άλλη δεξαμενή και σπίτια που χρονολογούνται από τη βυζαντινή περίοδο (στα αριστερά) και από την κατοχή Zealot (στα δεξιά) πριν επιστρέψουν στην Ανατολική Πύλη. Από τους ανατολικούς τοίχους υπάρχει μαγευτική θέα στη Νεκρά Θάλασσα και τους λόφους πέρα με το συνεχώς μεταβαλλόμενο παιχνίδι του χρώματος.
8. Εμφάνιση ήχου και φωτός
Δύο φορές την εβδομάδα (την Τρίτη και την Πέμπτη), κατά τη διάρκεια των θερμότερων μηνών από τον Μάρτιο έως τον Οκτώβριο, υπάρχει ένα συναρπαστικό ηχητικό και φωτεινό show στην ιστορία της Masada, με φωτεινά εφέ και μουσική υπόκρουση, στο αμφιθέατρο Masada ο δρόμος από το Αράντ). Αν σταματάτε στην περιοχή Masada για τη νύχτα, αντί για ένα ημερήσιο ταξίδι, αυτό είναι ένα αξιόλογο τουριστικό αξιοθέατο για να προγραμματίσετε το χρονοδιάγραμμα της επίσκεψής σας στο Masada.
Ιστορία
Ο εβραϊκός ιστορικός Flavius Josephus αποδίδει το πρώτο φρούριο που ανεγέρθηκε στο λόφο στον ιερέα Jonathan. Ο Ηρώδης διεύρυνε το αρχικό μικρό φρούριο σε ένα οχυρό, το οποίο συνδυάζει την βασιλική μεγαλοπρέπεια με μεγάλη αμυντική δύναμη, έτσι ώστε η Masada να γίνει κατ 'εξοχήν το φρούριο (metsuda).
Στην ταραγμένη χρονιά του 40 π.Χ., όταν οι Παρθενοί επέλεξαν τον αρχηγό του Χασμονέτι Αντίγονου ως ηγέτη τους, ο Ηρώδης έφερε εδώ για την ασφάλειά του την οικογένειά του και τη συζυγική του συζύγου Mariamne. Και πάλι το 31 π.Χ., όταν ο Οκταβιανός νίκησε τον στόλο του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας στη μάχη του Ακτίου, και ο Ηρώδης ταξίδεψε στη Ρόδο για να ορκιστεί υποταγή στον νέο πλοίαρχο της Ρώμης, η οικογένεια του Ηρώδη ζήτησε την ασφάλεια της Μασάντα, αν και αυτή τη φορά η Μαριάμνη μαζί με τη μητέρα της Αλεξάνδρα, ελήφθη χωριστά στο φρούριο της Αλεξάνδρειας στη Σαμαριά.
Μεταξύ του 37 και του 31 π.Χ., ο Ηρώδης είχε μετατρέψει τη Μασάδα σε ένα δυσβάθμιο φρούριο. Το πλάτωμα της κορυφής, που κάλυπτε μια έκταση 600 μ. Πλάτους 200 μ., Με τα παλάτια, τα διοικητικά κτίρια, τις αποθήκες, τους στρατώνες και τις δεξαμενές, περικλείθηκε από ένα τοίχο 1300 μέτρων που είχε ενισχυθεί από 38 πύργους, κάθε 10 μέτρα υψηλός. Υπήρχαν δώδεκα δεξαμενές, οι οποίες μαζί με τις προμήθειες των τροφίμων στις αποθήκες θα επέτρεπαν στο φρούριο να αντέξει μια μακρά πολιορκία.
Αυτή η κατάσταση συνέβη μερικές δεκαετίες αργότερα, κατά τη διάρκεια της εβραϊκής εξέγερσης κατά της Ρώμης.
Το 66 μ.Χ., πριν ακόμη ξεσηκωθεί, μια ομάδα Ζηλωτών - μελών του ριζοσπαστικού κόμματος που είχαν εγκαταλείψει την Ιερουσαλήμ ως αποτέλεσμα συγκρούσεων μεταξύ των Εβραίων - είχαν εγκατασταθεί στη Μασάδα υπό την ηγεσία του Μαιναχέμ Μπεν Ιούδα. Λίγο αργότερα ο Μιναχέμ δολοφονήθηκε στην Ιερουσαλήμ και ο ανιψιός του Eleazar Ben Yair ανέλαβε την εντολή του Masada. Οι Ρωμαίοι πήραν το φρούριο του Ηρώδειου, ενώ οι δυνάμεις των Ζηλωτών στο οχυρό του Μαχαιρού (σημερινή Ιορδανία) παραδόθηκαν σε αντάλλαγμα μιας υπόσχεσης ελεύθερης διέλευσης και στη συνέχεια ενίσχυσαν τη φρουρά της Μασάδας, η οποία τελικά καταλήφθηκε από ένα σύνολο 967 άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ το έτος 70 μ.Χ., οι υπερασπιστές της Μασάδας συνέχισαν να παραμένουν και το 72 μ.Χ. οι Ρωμαίοι αποφάσισαν να ξεπεράσουν αυτή την τελευταία τσέπη αντίστασης με πολιορκία.
Ο διοικητής του, Φλαβίους Σίλβα, περιόρισε τη Μασάδα μέσα σε μια περιμετρική (τοίχο πολιορκίας) συνολικού μήκους 4.500 μέτρων. Έξω από αυτό, έχτισε οκτώ στρατόπεδα για τις δυνάμεις πολιορκίας. το στρατόπεδο της έδρας του, ρομπόδαμο στο σχέδιο, ήταν στη δυτική πλευρά. Μια μεγάλη κεκλιμένη ράμπα χτίστηκε στη δυτική πλευρά του λόφου, έτσι ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν βράχοι και άλλοι πολιορκητικοί κινητήρες ενάντια στα τείχη του φρουρίου. Μετά από μια οκταμήνη πολιορκία, οι Ρωμαίοι έσπασαν τους τοίχους και έβαλαν φωτιά στο φράγμα του ξύλου πίσω από αυτά.
Βλέποντας ότι η κατάσταση ήταν απελπιστική, ο Eleazar κάλεσε τους συντρόφους του με όπλα, σε μια ομιλία του Φλάβιου Ιωσήφ ("Εβραϊκός πόλεμος", VII, 8, 6-8), να πεθάνει αντί να κρατηθεί φυλακισμένος. Έκαψαν όλα τα υπάρχοντά τους, εκτός από τα καταστήματα τροφίμων (εκεί από τον καιρό του Ηρώδη), για να δείξουν στους Ρωμαίους ότι δεν είχαν πεινάσει να παραδοθούν. Στη συνέχεια, αν και ο εβραϊκός νόμος απαγόρευε την αυτοκτονία, επέλεξαν δέκα άνδρες που έπρεπε να βάλουν τους υπόλοιπους υπερασπιστές στο σπαθί και στη συνέχεια να αυτοκτονήσουν. Όταν οι Ρωμαίοι πήραν το φρούριο το επόμενο πρωί, βρήκαν 960 σώματα. Δύο γυναίκες, που είχαν κρυφτεί σε έναν αγωγό νερού μαζί με πέντε παιδιά, τους είπαν τι συνέβη. "Αλλά όταν ανακάλυψαν τον μεγάλο αριθμό σωμάτων, δεν χαίρονται για την ήττα τους από τους εχθρούς τους, αλλά θαύμαζαν την ευγενή επίλυση και την αδιάψευστη παράλειψη του θανάτου που έδειξαν όλοι όσοι συμμετείχαν στην πράξη" (VII, 9, 2). Αυτός ο ηρωισμός, αν και παράλογος, μπορεί να είναι, έκανε το Masada συμβολικό μέρος για πολλούς Εβραίους.
